دموع لن تنتهی...

گاهی می گویم گریه کنم کمی از بار اندوهم کم می‌شود، اما گریه افتادن در یک چرخه معیوب است. گریه مدام خودش را بازتولید می‌کند. حتی وقتی با خودم سر گریستن به توافق می‌رسم می‌بینم یکی دو تا نیست، برای کدام یک از حسرت ها اشک بریزم؟