گم در مه

این جمله ی « خفه شو» کاربردی ترین جمله ی این روزهای من است. به کسی نمی گویم اش. به خودم می گویم. به ترس هام و آن موج طغیان گر اضطراب ام که می آید بالا موقع مواجه شدن با هیولاهای ثبت شده در ناخودآگاه ام و می خواهد غرق ام کند.  امروز باز مرعوب آن موج شدم. گاهی از هر گونه تغییر محسوس در خودم ناامید می شوم. حکایت من یک قدم به پیش و صد قدم به پس است. دیروز از یاد گرفتن چیزی تازه پر از شعف بودم. دیروز غم را و غمگین بودن را عاری از حس خشم و ترس تجربه کردم؛ شاید پس از سال ها که نتوانسته بودم این طور حسی داشته باشم. ازش خوشحال بودم و انرژی ام فوران می کرد؛ یعنی بعد از پایان فرآیند اندوه ام که یک روز کا,روم,گریه,کنم ...ادامه مطلب